Zupa migdałowa, inaczej zwana białą zupa. Wspaniała, aromatyczna, pachnąca imbirem, o delikatnej, kremowej konsystencji zaskakująca nawet najbardziej wybredne podniebienia. Przed Wami przepis na zupę wprost z XVIII wieku.
Z warzyw przygotowujemy 1300 ml bulionu. Gotujemy je na wolnym ogniu około godziny (ja najczęściej przygotowuję go dzień wcześniej).
W dniu podania zupy zaczynamy od przygotowania masy żółtkowej.
Wszystkie składniki "na zupę" blendujemy.
W tym czasie bulion doprowadzamy do wrzenia. Potem stopniowo hartujemy masę migdałowo – jajeczną. Łączymy składniki i wszystko zagotowujemy. Staramy się energicznie mieszać ją w garnku, by ją dodatkowo napowietrzyć. Zupa gdy chwilę się pogotuje, jest już właściwie gotowa.
Pamiętajcie, że jak zupa delikatnie stygnie, to też gęstnieje.
Zupę podaję z grzankami z chleba żytniego i startą gałką muszkatołową.
Z niżej wymienionych składników gotuję bulion (na ogół dzień wcześniej)
Składniki bulionu:
6 marchewek
2 pietruszki
2 cebule
korzeń imbiru
plaster selera
odrobina świeżego pora
ziarenka pieprzu
liście laurowe
Składniki na zupę:
125 g startych, obranych ze skórki migdałów
8 gotowanych żółtek
6 żółtek surowych
300 - 320 ml śmietany 18%
Gotuj z historią
gotujzhistoria@gmail.com